Schermafbeelding_2013_01_21_om_16.44.26.png "Protestantse Gemeenten Leersum")
|
wo 14 maart 2018
Locatie: Michaëlhuis
Tijdstip: 14.00 uur
’t Theatertje ’t Huller-End door mw. Hooghout | ||
| terug | ||
.jpg) Eerst zien Op de kalender van de kerk zijn we dezer weken weer in de Veertigdagentijd. De ‘Vastentijd’ voorafgaand aan Pasen. Van lang geleden herinner ik me hoe m’n katholieke buurkinderen alle lekkers dat ze in die tijd toegestopt kregen bewaarden in een apart vastentrommeltje. Daar kwam je in de Vastentijd niet aan. Wie denkt aan de weg die Jezus is gegaan onder de mensen mag zich wel wat geluk ontzeggen, moet het idee zijn geweest. Geluk. Veel mensen stellen er alles voor in het werk om het te bereiken. We hebben er in ons leven en in onze samenleving heel wat voor over. De Tsjechische filosoof en priester Tomáš Halík merkte op dat we er in onze cultuur zó mee bezig zijn dat we nauwelijks nog ruimte hebben voor verdriet en pijn. Begin maart, aan de vooravond van de Veertigdagentijd, hoorde ik Halík over die waarneming vertellen tijdens een publiekslezing aan de Nijmeegse Universiteit. Een lezing over de betekenis van leed en lijden voor het christelijk geloof. Daarover schreef Halík in zijn laatste boek: ‘Raak de wonden aan.’ Een boek over de spiegel die de apostel Thomas voorhoudt aan alle gelovigen die een gezonde vorm van twijfel ervaren. Thomas wilde niet geloven dat Jezus uit de dood was opgestaan voor hij zijn wonden had kunnen aanraken. Vaak wordt dat verstaan alsof Thomas om bewijzen vraagt. ‘Eerst zien en dan geloven.’Maar volgens Halík heeft het verhaal een hele andere dimensie. Jezus liet Thomas via zijn wonden de enige plaats zien waar we God werkelijk kunnen aanraken: in het leed van de wereld. In de pijn die mensen hebben. De opstanding, Pasen, is geen goedkoop happy-end, maar een opdracht: we mogen niet capituleren voor het lijden, ook als we het niet kunnen oplossen. Daarom mogen we niet vluchten voor het lijden waar we mee in aanraking komen, maar moeten het juist onder ogen zien, aan durven raken en ons erdoor laten raken. Dat geldt voor de verborgen pijn van de mensen om ons heen, zowel als voor het genezen van onze eigen wonden. Wie zich niet kan laten raken door de wonden van de wereld en alléén maar spreekt over succes, mist een essentieel onderdeel van Christus’ missie, stelt Halík. Overal waar mensen lijden aan hun kwetsbaarheid, laat Jezus zich zien. Wie kwetsbaarheid niet serieus neemt, laat die kern van het christelijk geloof liggen. Wie aan de pijn in het leven en in de wereld voorbij gaat, gaat voorbij aan God. Méér gedachten dan een vastentrommeltje duurt reikt Halík aan in zijn boek. Prachtige pareltjes, kostbare stenen en tegelijk keien door de ruit van een samenleving die draait om perfectie en stralende imago’s. Dat het heil zich laat zien via verwonding, onvolmaaktheid en vernedering. Dat is in onze cultuur ongehoord, maar het is wel degelijk het evangelie! Ds. Pieter Goedendorp Tomáš Halík Raak de wonden aan: over niet zien en toch geloven(Utrecht: Kok Boekencentrum, 2018) ISBN 9789023954170 |
22-03-2019
om
10.30 uur 