Helemaal anders

Al meer dan een jaar staat de wereld op de kop. Wat heeft de pandemie veel veranderd! Dat geldt zeker óók voor ons kerkelijk leven.

Bij de bijzondere dingen die we bij ons online-kerkzijn verzamelen horen de video’s. Die éne waar sinds maart vorig jaar elke zondagmorgen de kerkdienst mee begint hoort bij mijn favorieten: de vogelvluchtopname die dorpsgenoot Arie Rebergen met z’n drone maakte rond de toren van de kerk. Je krijgt een mooi beeld van de hele omgeving, een prachtig vergezicht. Het kreeg allengs voor mij zowaar iets spectaculairs. Wat kijk je op tien, twintig meter hoogte toch anders tegen de dingen aan dan wanneer je ergens tussen staat! 

Voor de tweede keer vieren we Pasen in corona-lockdown. Vorig jaar was er -ondanks alle spanning over het ‘hoe nu verder’-  zowaar ook iets van optimisme. De snelwegen waren halfleeg. Boven ons hoofd was nauwelijks een vliegtuig te bekennen. Er hing iets nieuws in de lucht. Andere waarden leken herontdekt te worden. Het zinderde van onderlinge betrokkenheid en een omkeer naar duurzaamheid.  

Intussen zijn we een jaar verder, een heleboel ervaringen rijker en wie weet ook wel illusies armer. Ik hoor van vermoeidheid. Van neerslachtigheid. Dat is wat een jaar dat bol staat van beperkingen met ons doet!

We vieren Pasen. Vergelijk Pasen nu eens met die dronevlucht op twintig meter hoogte. Het feest neemt je mee in een ander perspectief. Laat je anders aankijken tegen de dingen waar je in het dagelijks leven tegenaan loopt. Tegen de beperkingen die je zwaar op de maag liggen en onmogelijkheden waar je mee oog in oog kwam te staan. Ja, die zijn er. Er is immers een virus dat bestreden moet worden omdat het mensen naar het leven staat. Maar Pasen laat zien dat het leven uiteindelijk niet door corona bepaald wordt. Dat dreiging en dood niet het laatste woord hebben.

We vieren Pasen. De ontdekking van Jezus’ lege graf zette een dikke streep dwars door het wereldbeeld van zijn leerlingen. Ze leerden radicaal anders te kunnen kijken naar de dingen die hen tot dan toe vertrouwd leken, onmogelijkheden en beperkingen inbegrepen. De Paasmorgen onthulde voor hen Gods uiterste toewijding aan hun Heer. Ze ervoeren hoeveel God voor hen over had gehad.

Wanneer Maria zich omdraait van het graf naar de verrezen Heer, keert ze zich van de dood naar het leven, van verdriet naar herstelde relatie, van wanhoop naar degene die ons uiteindelijk nooit zal loslaten. Dat is het perspectief waar Pasen ons mee naar toe neemt. En heb je dat prachtige vergezicht eenmaal gezien en bewaar je het in je hart, dan ziet de realiteit van alledag er daarna helemaal anders uit.

ds. Pieter Goedendorp